Η Ελληνική γλώσσα μέσα στους αιώνες, δέχθηκε πολλές προσμείξεις με άλλες, γειτονικών λαών όπως Σλάβοι, Τούρκοι κλπ. που δεν την κατανοούσαν, ούτε είχαν την φωνητική ανατομία που θα τους επέτρεπε τις σωστές εκφωνήσεις φωνηέντων η και ολόκληρων λέξεων.
Η στιχομυθία προέρχεται από παιδικό παιχνίδι που έπαιζαν ενώ ταυτόχρονα γυμνάζονταν τα παιδιά στην αρχαία Ελλάδα, στη προετοιμασία τους για τα μετέπειτα αληθινά, πολεμικά ''παιχνίδια''.
Αυτό που έλεγαν λοιπόν οι αντιπαρατιθέμενες παιδικές ομάδες, που παραφράσθηκε από τους μεταγενέστερους είναι: «Απεμπολών, του κείθεν εμβολών» (επαναλαμβανόμενα με ρυθμό, εναλλάξ από την δήθεν επιτιθέμενη ομάδα) και σημαίνει Σε απεμπολώ, σε απωθώ, σε σπρώχνω, πέραν (εκείθεν) εμβολών σε με το δόρυ, με το ακόντιο μου.
Έτσι μιμούνταν τις φράσεις, παραφράζοντας τις συχνά και έτσι ''παραμορφωμένες'', έφθασαν μέχρι τις μέρες μας.
Η στιχομυθία προέρχεται από παιδικό παιχνίδι που έπαιζαν ενώ ταυτόχρονα γυμνάζονταν τα παιδιά στην αρχαία Ελλάδα, στη προετοιμασία τους για τα μετέπειτα αληθινά, πολεμικά ''παιχνίδια''.
Αυτό που έλεγαν λοιπόν οι αντιπαρατιθέμενες παιδικές ομάδες, που παραφράσθηκε από τους μεταγενέστερους είναι: «Απεμπολών, του κείθεν εμβολών» (επαναλαμβανόμενα με ρυθμό, εναλλάξ από την δήθεν επιτιθέμενη ομάδα) και σημαίνει Σε απεμπολώ, σε απωθώ, σε σπρώχνω, πέραν (εκείθεν) εμβολών σε με το δόρυ, με το ακόντιο μου.
Για το ''μπλιμ μπλομ''... δε βρήκα τίποτε ακόμη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου